Podstawową kategorią suwerennej polityki powinno być dobro wspólne. Posiada ono trzy cechy:
– należy do narodu,
– służy narodowi i
– przynosi korzyści narodowi.
Bez tych cech, polityka nie jest suwerenna.
Fundamentami dobra wspólnego są: pieniądz i zasoby naturalne. Dlatego korzyści z emisji pieniądza i wydobycia, przetwarzania oraz sprzedaży zasobów powinny należeć do narodu.
Na straży realizacji tej zasady powinien stać bank centralny jako współwłasność Polaków. Narodowy Bank Polski powinien wypłacać obywatelom dywidendę wynikającą z tej współwłasności. Wymienialność narodowej waluty powinna być zabezpieczona przetworzonymi zasobami w postaci energii, a emisja opierać się na parytecie gospodarczym.
Narodowa waluta ma być pełnowartościowa, czyli w całości wymienialna na gotówkę. W chwili obecnej prywatny pieniądz dłużny jest zobowiązaniem i żądanie wypłaty 5 – 7% tzw. depozytów skutkowałoby bankructwem systemu, który w istocie jest piramidą finansową żyrowaną przez państwo w imię interesów międzynarodowych korporacji finansowych. Jedynie NBP może mieć prawo tworzenia i niszczenia pieniądza!
Dodaj komentarz